İzmir!
Alacağın ne kaldı benden?
Önce benliğimi…
Sonra sevgimi…
Şimdi de hayallerimi aldın elimden.
Kıymet bildim, yürekten sevdim
Suçlu oldum.
Cezamı gecelere bıraktın
Her güneşin batışında
Yüreğimi hüzünlerle kapladın…
Sabahları bir kalp ağrısıyla uyandım
Gözlerimde de yaşlarım
Söylesene İzmir!
Neden bunları yaptın?
Sevdalar bambaşka buralarda derdim
Baharımda kışı yaşattın
Taşına toprağına hayrandım
Yalnızlığımla sevdamla sana sığındım
Sahillerine gider yıldızları sayardım
Kimse değil, sendin en iyi sırdaşım…
Sen de mi beni yalnız bıraktın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder